SOWA OPAC : Gminna Biblioteka Publiczna w Bukowinie Tatrzańskiej

Zafón czaruje. Jak zwykle nadaje swojej książce nieistniejący tytuł, bo przecież nie można być więźniem czegoś, co kojarzy się ze zbawieniem. Tak samo jak wiatr nie ma cienia, a aniołowie nie prowadzą gier, chyba że są upadli… W tej książce na pierwszy plan wstępuje Fermín Romero de Torres – jedna z najsympatyczniejszych postaci Zafóna, a przy tym jedna z bardziej tajemniczych, bo co tak naprawdę o nim wiemy? Otóż niewiele, (...)

Jako wielka fanka Zafona długo czekałam na tę książkę. Pamiętam, jak kilka lat temu trafiłam na "Cień wiatru" i się w nim po prostu zakochałam. Nic mi innego nie pozostało, jak tylko kontynuwać przygodę z tym autorem. Potem była "Gra anioła", która może nie tak rewelacyjna jak powieść wcześniejsza, ale nadal piękna. A potem był 'Więzień nieba", który nie jest zły, ale czegoś mi w nim brakowało. Nie czułam w nim już tej magii Barcelony, (...)

Rok 1957. Interesy rodzinnej księgarni Sempere i Synowie idą tak marnie jak nigdy dotąd. Daniel Sempere, bohater Cienia wiatru, wiedzie stateczny żywot jako mąż pięknej Bei i ojciec małego Juliana. Następny w kolejce do porzucenia stanu kawalerskiego jest przyjaciel Daniela, Fermín Romero de Torres, osobnik tyleż barwny, co zagadkowy: jego dawne losy wciąż pozostają owiane mgłą tajemnicy. Ni stąd, ni zowąd przeszłość Fermina puka do drzwi księgarni pod postacią pewnego odrażającego starucha. (...)

Właśnie tą książkę zakupiłam i mam zamiar jak najszybciej ją przeczytać...
zapowiada się interesująco....

Więzień nieba- często jest tak, że gdy spodoba nam się pierwsza część serii to kolejna nas zawodzi, jednak nie przekłada sie to na cykl książek Zafone'a. Jeśli ktoś czytał poprzednie części to z tej także będzie zadowolony mimo, iż nie porywa tak jak "Cień wiatru" i "Gra anioła" ale zawiera bardzo interesujące wątki i trzyma w napięciu do końca.

Kolejna rewelacyjna powieść Zafona, która po raz kolejny przenosi nas na ulice Barcelony, no i oczywiście do Cmentarza Zapomnianych Książek. Powieść opowiadająca o miłości, wolności i przyjaźni. Książkę czyta się błyskawicznie i wciąga nas już od pierwszego rozdziału. Bardzo zżyłam się też z bohaterami książki. Po przeczytaniu czułam niedosyt. Mam też nadzieję, że będzie kolejna część i jeśli tak właśnie będzie to na pewno po nią sięgnę. (...)

Wciągająca i nie dająca spokoju historia. Wywody Fermina na nawet najbardziej błahy temat niesamowicie ubarwione rozbrajają za każdym razem.

zafowszystkie książki Zafona są super nie można oderwać się od czytania. z niecierpliwością czekam na kolejną ksiażke